Bijna elke dag verschijnt er wel een ervaringsverhaal van een patiënt of naaste. Elke maand verzamelen we deze verhalen. Hieronder lichten we een paar boeken uit die laatst zijn toegevoegd aan de collectie.

Teun Toebes, VerpleegThuis, De Arbeiderspers 2021

Op 21-jarige leeftijd maakte Teun Toebes de gedurfde keuze om op de gesloten afdeling van een verpleeghuis te gaan wonen. Niet alleen om te ervaren hoe de zorg voor mensen met dementie verbeterd kan worden, maar vooral om te laten zien dat wij als maatschappij ons beeld van dementie moeten aanpassen. Op ontwapenende en ontroerende wijze beschrijft hij de pijnlijke systemen die in de zorg en samenleving heersen en hoe wij deze kunnen veranderen.

“Ik moet eerlijk bekennen dat het me allemaal nogal rauw op mijn dak viel, want wat ik zag kwam niet bepaald overeen met het beeld dat ik had toen ik me inschreef voor de opleiding. ” (p. 17)

Henk M. van Oosterwijk & Loes van Ginniken, Ik voel me klote, Uitgeverij Pumbo 2021

Loes van Ginneken vertelt, en Henk van Oosterwijk schreef het ongelooflijke verhaal over de laatste twee levensjaren van Bas, die van een energieke echtgenoot in een hulpeloze patiënt veranderde. De ziekte Q-koorts bereikte zijn hoogtepunt in de jaren 2008 tot en met 2010, precies de tijd, toen Bas eraan leed.

“We waren toen al twintig maanden bezig met zijn ziekte en werden van de ene naar de andere dokter gestuurd. Niemand begreep Bas; niemand nam hem serieus.” (p.3)

Irma Meijerink, Al in quarantaine ver voor corona, Boekscout 2021

Dit boek gaat over een heftige periode uit het leven van ons gezin. Je krijgt de diagnose ´bloedkanker´ van een arts. En hoe dan verder. Of en wat voor impact deze uitslag voor ons heeft gehad, wordt hopelijk duidelijk in deze biografie.

“Drie dagen later, op donderdagmorgen, gaat Dirk weer voor opname naar het ziekenhuis.”

Judith Visser, Zondagsleven, Harlequin/HarperCollins 2020

Rinkelende telefoons, felle lampen, rumoerige collega’s én haar hond mag niet mee. Voor Jasmijn Vink, die autisme heeft, is het dagelijkse kantoorleven een ware beproeving. In Zondagsleven zoekt Jasmijn uit hoe ze, ondanks alle chaos, een veilige en overzichtelijke wereld voor zichzelf kan creëren.

“We zijn allemaal mensen dus het is begrijpelijk dat we veel van dezelfde gedachten en gevoelens delen. Het verschil zit hem in de intensiteit van die gevoelens, en in hoeverre ze ons dagelijks leven beïnvloeden.” (p.7)

Koen Hottentot, Stapt een vrouw in de trein, Uitgeverij Leessst 2020

Dit is Koens persoonlijke verhaal over tweeënveertig dagen in het ziekenhuis gedurende die eerste piek van de corona-pandemie in het inktzwarte voorjaar van 2020.

“Renate: Ik heb net de IC gesproken en Koen is stabiel. Zijn bloed is nu schoon en hoewel het natuurlijk vreselijk is van zijn nieren die momenteel worden overgenomen door een machine, gebeurt dit eigenlijk bij de meeste ic-patiënten. Zoals wij al te horen hebben gekregen, zijn dit de zwaarste dagen en daar moet hij doorheen.” (p.140)