Anorexia. Een ziekte waar iedereen wel een beeld van heeft. Een extreem mager en bleek meisje op een weegschaal, dat in de spiegel kijkt en een dikke variant van zichzelf ziet. Of datzelfde meisje dat voor een bord zit met een appel erop, waarvan ze nog geen hap genomen heeft. Kleding die veel te groot geworden is.
Toch vrees ik dat de waarheid iets afwijkt van dit beeld. Dat anorexia niet is wat hierboven beschreven staat, dat het een ziekte is die dieper gaat dan (niet-)eten of afvallen. Om die reden neem ik je mee in de wereld van Renée. Zij wordt op zeventienjarige leeftijd voor het eerst opgenomen in een eetstoorniskliniek om daar de complexe strijd te voeren tegen haar ziekte.

Een uit het Italiaans vertaald boek van schrijfster en vertaalster Pia Pera die ALS kreeg en aan de gevolgen daarvan in 2016 overleed.

Ik heb het de tuin nog niet verteld is een gelaagd boek dat de seizoenen van de tuin volgt. Over leven en dood, vol met fijnzinnige reflecties over filosofie en het dagelijkse leven, over religie en frustratie. Het onderzoek dat Pia Pera uitvoert is eerlijk en licht van toon, ondanks de zwaarte van de inhoud. Zonder zelfmedelijden reflecteert zij op vragen waarop het onmogelijk is om een antwoord te geven. Vragen die elk mens raken, vroeg of laat.

Een vrouw verliest kort de macht over haar rechterbeen. Ze merkt dat de confrontatie met eindigheid en verval ook haar waarneming verandert. Vanuit dat perspectief herleest ze haar net ingeleverde manuscript, en ze betrapt zichzelf erop dat ze de indrukwekkendste gebeurtenissen van haar leven veelal onbewust gekleurd heeft weergegeven. Ze neemt haar verleden en haar manuscript opnieuw onder de loep.

Droom en waaktoestand, werkelijkheid en verbeelding doordringen elkaar meermaals in deze postuum verschenen roman van de jong gestorven Max Blecher.

Hoewel Het verlichte hol doorgaat voor een onvoltooid werk, komt het slotvisioen, waarin de auteur zich binnen in een paardendoodskop bevindt over als een ongetwijfeld onbedoelde maar niettemin betekenisvolle afsluiting van Blechers oeuvre. Nauwelijks heeft hij de pagina waarin hij anticipeert op de dood geschreven of daar komt de dood hem halen.

In Knecht, alleen pakt Gerbrand Bakker de draad op van zijn bestaan (dat zich veelal afspeelt in de Eifel) waar hij die ruim een jaar eerder in Jasper en zijn knecht had losgelaten. De hond is dood, en hoe lastig die ook was, het leven zonder Jasper is leeg. Gerbrand is weer alleen en raakt ook nog eens verzeild in een diepe depressie terwijl hij een roadtrip maakt naar Griekenland, door beangstigende landen als Albanië en Bosnië-Herzegovina. Tussen de pieken en dalen door tuiniert hij, verstaat hij zich met ouders en vrienden en probeert hij weer grip op zijn leven te krijgen. Hij leeft niet alleen zonder hond, ook een menselijke metgezel ontbreekt. Hoe heeft het allemaal zo ver kunnen komen? Zijn depressie weet hij — althans waar het boek eindigt — enigszins in bedwang te houden.

De wekker gaat. Het is zeven uur 's ochtends. Sam van tien staat op, doucht en kleedt zich aan. Ze wekt haar broertje en maakt beneden het ontbijt klaar. Twee boterhammen met chocoladepasta voor allebei. Thee met melk en suiker voor hem. Koffie met melk en suiker voor haar. In het koffiezetapparaat zit nog koffie voor drie koppen. Dan heeft haar moeder straks ook ontbijt. Haar broertje komt aangekleed beneden. Ze eten in stilte voor de televisie. Daarna fietsen ze naar de basisschool.

Een moeder die vrije uurtjes paffend doorbrengt op de bank of ‘ziek’ in bed. Alcoholisme dat de overhand neemt. En een vader die ook graag drinkt en de situatie vooral grappig vindt. Is dit normaal, vraagt Sam zich af.

Een boek over ouders die hun kinderen verwaarlozen en volwassenen die wegkijken. En wat dit ongeziene leed doet met een vrolijk en levenslustig kind als Sam.

André Dierick werd in zijn leven meerdere keren geconfronteerd met verlies. Hij verloor zijn vrouw op jonge leeftijd. Daar schreef hij het boek In ons vak is nooit iets zeker (2009) over. Zelf had hij eveneens met ziekte te kampen en ook verloor hij een van zijn drie dochters. Naast het verlies van die geliefden kreeg hij uiteindelijk ook te maken met het verlies van muziek als zijn vak.
In dit boek laat hij zien, wat hem er steeds doorheen heeft geholpen en hoe hij zijn verdriet heeft verwerkt, waarbij levenskunst een onmisbaar ingrediënt was.
Een inspirerend en herkenbaar boek over het thema verlies.

Op 17 juli 2014 stortte een Boeing 777-200ER van Malaysia Airlines met vluchtnummer MH17 neer bij het Oost-Oekraïense dorp Hrabove. Het toestel was geraakt door een Russische luchtdoelraket en maakte abrupt een einde aan de levens van 298 onschuldige mensen, onder wie 196 Nederlanders.

In ‘Rouwen, Hoe Dan?!’ vertelt nabestaande Lique Fredriksz haar persoonlijke ervaringen na het verlies van haar broertje en schoonzusje bij de MH17.

Verdriet, boosheid en machteloosheid maakte haar rouwproces onmogelijk.

"De Finale Strijd' gaat over het gevecht dat oud-profvoetballer Fernando Ricksen voert met de spierziekte ALS. Uitgerekend op de dag dat zijn boek 'Vechtlust' wordt gepresenteerd krijgt Fernando Ricksen te horen dat hij lijdt aan ALS en nog hooguit vier maanden te leven heeft. Hoe uitzichtloos het misschien ook lijkt, dat betekent niet dat hij zich gewonnen geeft. Ricksen strijdt tegen de ziekte zoals hij voetbalde: hij gaat er met gestrekt been in. Vincent de Vries maakt de aftakeling van zijn vriend van dichtbij mee. Het resultaat is een indringend en intiem portret van een man die zes jaar lang de dood in de ogen keek.

Als Sander, de man van Nadja en vader van hun twee jonge zoons, wordt gediagnosticeerd met teelbalkanker moet hij een langdurige behandeling ondergaan. Het gezinsleven staat plots op zijn kop. Het is niet alleen een zware beproeving voor hem, maar ook voor de 'achterblijvers' Nadja, Rein en Benjamin die ieder op hun eigen manier met de ziekte om moeten leren gaan. De dagelijkse realiteit van het ziekenhuis en de onzekerheid over de toekomst gaan hand in hand met de vaak ontwapende naïviteit en roekeloosheid van de jongens, die maar ten dele beseffen wat er met hun vader aan de hand is. Geluk is met een K is een droogkomisch, maar bitterzoet verhaal over een jong gezin dat probeert te overleven in tijden van tegenslag.

Als gevolg van chronische aandoeningen kampen honderdduizenden mensen met vermoeidheid. Dit heeft grote impact op hun leven. Het huidige zorgaanbod, regulier en alternatief, heeft hiervoor geen goede aanpak. Nieuwe oplossingen laten op zich wachten.
Dit boek springt in dat gat. Het biedt een andere kijk op vermoeidheid waardoor nieuwe oplossingen in zicht komen. Met elf strategieën voor energiek leven kun je direct zelf aan de slag!

Esther heeft een heftig leven achter de rug. Ze groeit de eerste jaren van haar leven op bij haar vader, die haar ernstig seksueel misbruikt. Als ze daarna bij haar moeder terechtkomt, blijkt ze niet meer in de hand te houden en wordt ze uit huis geplaatst. Ze komt in contact met loverboys en drugshandelaars en op haar veertiende pleegt ze haar eerste delict en komt ze vast te zitten. Ze raakt verslaafd aan cocaïne en als volwassene leeft ze op straat. Ze krijgt meerdere malen celstraffen opgelegd voor het plegen van verschillende delicten, maar uiteindelijk weet ze na haar laatste gevangenisstraf haar leven om te keren.
Geen slachtoffer meer beschrijft het levensverhaal van Esther, zoals zij het zelf vertelt. Hoe verklaart zij haar weg naar de criminaliteit en hoe komt het dat ze deze manier van leven uiteindelijk de rug toekeert?