Covertekst: ‘Marjan Scheer (1970) gaat in 1993 samenwonen met haar grote liefde. Jarenlang zijn ze gelukkig, maar dan ontdekt ze dat haar partner mogelijk aan de ziekte van Huntington lijdt, waarvan ze nog nooit gehoord had...Het blijkt een erfelijke, dodelijke hersenziekte te zijn die zowel lichamelijke als geestelijke klachten met zich meebrengt. Een ziekte waarover binnen zijn familie niet gesproken wordt, waardoor Marjan in een rollercoaster van gebeurtenissen en emoties terecht komt.Ze houdt een dagboek bij en besluit om haar verhaal in boekvorm te delen om meer inzicht en bekendheid te geven aan een ziekte waar een enorm taboe over heerst.’ Boek van 188 pagina’s.

‘Het was niet hun idee geweest om hem weg te sturen. U hebt hem te veel geprikkeld’ (Pag.27)

Paperback van 720 pagina’s waarin door de twee journalisten de geschiedenis en wetenschap van autisme wordt geschreven waarbij zij de lezer meeneemt van de dertiger jaren naar het heden. Daarbij bespreken zij vele controverses die er door de jaren heen hebben gespeeld en nog spelen. Dat alles verhalend vertellend, vaak vanuit het perspectief van ouders, in een prachtig goed leesbaar boek, waar je even mee bezig bent.

Covertekst: ‘Sven kreeg in zijn jonge leven af te rekenen met twee psychosen. Twee periodes waarin hij geestelijk en lichamelijk niet meer functioneerde. Hij heeft zijn waanzin leren beheersen, onder andere door ze vorm te geven in kunstinstallaties en performances. Hij verwerkt zijn gevoeligheden in tuinontwerpen. Zijn werk is een ode aan de kwetsbaarheid, en tegelijk ook aan de weerbaarheid van de menselijke geest. Ingewikkeld vertelt het verhaal van zijn leven en hoe hij overleefde. Dit boek verkent ondertussen de hersenen en de psyche en hoe het daarmee fout kan gaan, zoekt naar de verbanden tussen gekte en creativiteit en naar de verschillen tussen normaal en niet-normaal, schetst de stand van zaken in de psychiatrie en biedt inzicht in ziekte en herstel.’

Covertekst: ‘Een mooie carrière, een prachtig inkomen, feestjes: Jessica Broekhuis komt na haar studententijd terecht in de televisiewereld en oogst met haar scherpe tong al snel succes. Alles knettert en schittert, maar drank, coke en later gokken breken haar leven stukje bij beetje af. Na zestien slopende jaren beseft ze dat er iets radicaal moet veranderen. Ze vertrekt meer dood dan levend naar Zuid-Afrika, voor een intensief rehabtraject van zes maanden. Daarna begint haar herstel pas echt. Stop is een eerlijk, geestig en tegelijk gevoelig boek over de vernietigende gevolgen van een verslaving, niet alleen voor Jessica zelf, maar ook voor haar familie en vrienden.’ Boek van 287 pagina’s.

Covertekst: ‘In het najaar van 2015 blijkt Kristien Hemmerechts borstkanker te hebben. Ze wordt een van de vele kankerpatiënten, maar probeert in de mate van het mogelijke geen patiënt te zijn. Ze blijft lesgeven, gaat op de fiets naar het ziekenhuis en blijft schrijven. Ook over de kanker. Of beter bk, zoals ze het zelf noemt. Kristien Hemmerechts heeft in haar werk het leven en de dood altijd in de ogen gekeken. In Er gebeurde dit, er gebeurde dat zijn haar beste autobiografische verhalen gebundeld, onder andere over het verlies van haar zoontjes, de moeizame omgang met haar psychisch zieke zus, haar huwelijk met de dichter Herman de Coninck en dus ook bk.’ Boek van 350 pagina’s.

‘Gelukkig word je via een omweg. Een zandweg, een tweebaansweg, een fietspad, een oude spoorbaan, een met brandnetels overgroeid trottoir: alles is goed zolang het maar niet de hoofdweg is. Geluk is het bijproduct van iets anders. Het ontstaat ongewild, toevallig, zomaar. En daar ligt natuurlijk precies het probleem.’ (Covertekst)

Boek van 180 pagina’s waarin Diederik Stapel schrijft over zijn depressies, ‘de zin en onzin van moderne geluks-, opmerkzaamheid- en meditatiepsychologie, en de weg die hij heeft afgelegd om een krachtig antwoord te vinden op de vraag: waarom pleeg ik geen zelfmoord?

‘Zuchten is een ontroerend persoonlijk relaas over hoe een dolende, geknakte geest weer levenskracht vindt, maar ook een geruststellende en positief stemmende praktische zelfhulpgids voor iedereen die - om welke reden dan ook - het leven zo nu en dan wat minder ziet zitten.’ (Covertekst)

Boek van 96 pagina’s waarin Joke de Jonge 10 voorleesverhalen voor mensen met dementie gebundeld heeft met daarbij tips (bijvoorbeeld gebruik geuren, geluiden, beelden, kleuren) waarmee contact gemaakt kan worden, of gewoon genoten van herinneringen, Met daarbij ook activiteiten die ondernomen kunnen worden. Zo kan naar aanleiding van een verhaal over een strenge winter naar plaatjes uit het boek gekeken worden en over schaatsten ook met doorlopers of naar ‘life materiaal’, herinneringen ophalen over Elfstedentochten, of de ervaring van kou, een Elfstedentocht op video bekijken, naar schaatsen gaan kijken, erwtensoep of en warme chocolademelk maken en eten/drinken. In deel twee worden handvatten uitgewerkt om met de verhalen te werken. Ze maakte het boek in samenwerking met een vaste groep mensen met beginnende dementie uit het Odensehuis (een laagdrempelig inloopcentrum). 

In dit boek van 126 pagina’s beschrijft Roelie haar dagelijks leven met COPD3. Middels korte verhalen over haar dagelijks leven probeert Roelie Pit aan de lezers duidelijk te maken hoe het is om te leven met COPD3.

In dit boek van 76 pagina’s schrijft Linda over haar bijzondere dochter met het syndroom van Asperger. Het boek van Linda begint met een kort verhaal over de dag dat haar dochter, Nicky, de diagnose Asperger krijgt op zevenjarige leeftijd. Daarna gaat het boek terug in de tijd en is te lezen over de geboorte en de eerste kinderjaren van Nicky.

In dit boek van 45 pagina’s probeert Patricia Knook-de Geus middels (foto’s van) schilderijen en beschrijvingen hiervan, haar gevoel en verhaal over haar strijd met anorexia over te brengen.

In dit boek van 366 pagina’s beschrijft Jasper Dolman hoe hij zijn 7 maanden opname in een psychiatrische kliniek heeft beleefd. In het begin houdt hij dagelijks een dagboek bij, met de tijd vermindert dit naar ongeveer wekelijks.

Covertekst: ‘Van kinds af aan heeft Mariëtte Baarda migraine. In Kinderen waaien om beschrijft ze hoe dit haar leven en carrière heeft bepaald. Is het mogelijk een bestaan op te bouwen met een aandoening die je regelmatig veroordeelt tot een verblijf in een verduisterde slaapkamer? Baarda neemt de lezer mee op een avontuurlijke tocht langs bizarre genezers en therapieën. Ze komt erachter dat een confrontatie met je ziekte ook altijd een confrontatie met jezelf is. Kinderen waaien om is een ontroerend, maar ook lichtvoetig verslag van iemand die kampt met een chronische aandoening en blijft hopen op genezing en verlichting.’ Boek van 288 pagina’s.