Dagboek van Batya: een eigenwijze hond

De moeder van de schrijfster was zeer gehecht aan haar huisdieren. Toen haar
moeder onverwacht in het ziekenhuis opgenomen moest worden vanwege
lymfeklierkanker, schreef zij haar moeder een “brief van Batya”, haar
lievelingshondje (vernoemd naar de Israelische detectiveschrijfster Batya
Gur). Dit monterde haar moeder op, zodat zij besloot het hondje haar moeder
regelmatig tijdens de ziekenhuisopnames gedurende de periode 2004-2006
een brief te laten sturen(4 brieven, 17 pagina’s), wat geleid heeft tot het
“bijhouden door het hondje” van een chronologisch dagboek dat, mede op
verzoek van haar moeder, moest worden uitgegeven.
Het in hondentaal-idioom geschreven chronologische dagboek (142 pagina’s)
doet verslag van een leven als hond in een ideaal hecht “familieverband”. Het
eten, het wandelen, sympathieke en onsympathieke bezoekers, het dicht tegen
mama aan op bed kunnen slapen, het zorgen voor en passen op mama, het
stoeien met en klagen over de mede huisgenoten. En dit vredige leventje
wordt wreed verstoord door mama’s ziekte. Batya hoort de gesprekken over
mama’s situatie, becommentarieert bezoekers, neemt situaties waar en trekt
dan eigen conclusies trekt.

Lees meer…