Zegt Olav vorige week tegen mij, nadat hij op de computer even op zijn eigen site heeft gekeken: ‘Jij schrijft dat voor later, hè mam? Voor mijn kinderen, toch? Dat ze weten hoe ik was toen ik ziek was, toch?’
‘Ja, inderdaad. Dat zij, maar ook jij, terug kunnen lezen, hoe jij en ik die twee jaar hebben beleefd.’
Samen beleefd hebben. Niet samen ervaren of doorstaan. Niet samen overleefd of ondergaan. “Beleven” klinkt als avontuur. Iets waar je de nodige krachtsinspanning voor hebt geleverd en sterker en “groter” uit bent gekomen. Nou ja, achteraf gezien is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Met regelmaat waren de twee jaar Leukemie meer dan overleven, moesten we veel doorstaan en Olav nog veel meer ondergaan. Deletterlijke bloed, zweet en tranen.
Het is en blijft de grootste nachtmerrie van elke ouder: je kind blijkt opeens ernstig ziek te zijn en je kan er zelf niets aan doen om hem beter te maken. In mijn boek blik ik terug op hoe deze periode, inmiddels meer dan tien jaar geleden, er destijds voor mij, Olav en de rest van ons gezin uitzag. Feiten over het ziekenhuisproces, zoals de medicijnen en de behandelingen, vloeien moeiteloos over in persoonlijke ervaringen, situaties en belevenissen in het dagelijks leven van ons gezin. Dit maakt dat het verhaal van Olav niet alleen een kennisbron is over de behandeling van kinderleukemie, maar ook troost en herkenning kan geven aan ouders die mogelijk hetzelfde meemaken met
een ernstig ziek kind.
Aandoening Kinderkanker Leukemie Thema Familieverhoudingen Ziek kind Perspectief Naasten Auteur Jeanine Zijlstra-Verburg Uitgever Boekscout ISBN 9789464507249 Jaar 2022 Publicatie type Boek
