De verdwaalde ooievaar

Als zwanger worden niet meteen lukt

Achterflap: Bieke doneerde eicellen opdat haar vriendin moeder zou kunnen worden. Boyke redde het huwelijk van Kaat en Geert adat door de vruchtbaarheidsbehandelingen onder zware druk stond. Ward en Katie probeerden jaren tevergeefs een kind te krijgen zonder dat iemand daar iets van wist. Sien en Wout hebben twee mamas en een donorpapa. Marijke had zich niet kunnen voorstellen dat ze ooit op een vliegtuig naar Ethiopië zou stappen om haar zoon te halen. Jacqueline moest zich twintig jaar geleden neerleggen bij een leven zonder kinderen. Moederdag is nog steeds een moeilijke dag voor haar. Én op de zes koppels kampt met vruchtbaarheidsproblemen. Het boek De verdwaalde ooievaar brengt hun verhalen in al hun diversiteit. Verhalen over hoe graag mensen kinderen willen en hoe moeilijk het is als die kinderen er niet vanzelf komen. Verhalen die aangrijpen, ontroeren, troosten. Journaliste Isabelle Rossaert bewerkte de vijftien verhalen die ze verzamelde tot dit boek. Ze vertellen over lange zoektochten, moeizame gesprekken en behandelingen, spanningen binnen de relatie, over ivf, draagmoederschap, adoptie, onbegrip van de behandelend artsen, die louter technisch kijken. Maar ook van blijdschap als er toch een kind komt. Door een fertiliteitsarts wordt gepleit voor interdisciplinaire behandeling, en het boek bevat een interview met de eerste Vlaamse proefbuisbaby die volwassen is.