“Het is maar tijdelijk…”

[Pleegzorg in de meest twijfelachtige zin des woords]

De auteur wordt als zevenjarig kind geconfronteerd met de scheiding van zijn ouders, het kort daarna overlijden van zijn moeder en plaatsing in een pleeggezin/kindertehuis. De pleegouders hanteren een harde, spartaanse manier van opvoeding in plaats van een sfeer te bieden van liefde, geborgenheid en vooral veiligheid. In tegenstelling tot wat de titel van het boek zegt “Het is maar tijdelijk” heeft dit alles bij elkaar geleid tot een jeugdtrauma, met psychische gevolgen zoals gebrek aan zelfvertrouwen, depressies en sociaal disfunctioneren voor de rest van zijn leven.

Lees hier meer.