Hun weg liep dood

Het boek bestaat uit een verzameling interviews met nabestaanden van mensen die een eind aan hun leven maakten. Zij waren allen lid van Ypsilon. De interviewster schreef de tekst van de personen zelf op waardoor een verhaal een  lang citaat is geworden. Opvallend is dat voor de meeste ge?nterviewden de zelfdoding niet onverwacht kwam. Zij vinden steeds dat het niet goed kon gaan omdat de personen lijden. Maar de naasten konden niets doen, voelden zich machteloos. De naasten beschrijven het leven van de overleden broer, man, kind. Vellah Colcher  beschrijft ook hoe ze zelf de zelfdoding van haar dochter niet zag aankomen. Dat ze pas later begreep dat haar dochter ook schizofrenie moet hebben gehad. Ze beschrijft hoe zij en haar man elkaar hebben  getroost en opgevangen. Hoe ze vrienden dreigden kwijt te raken als ze niet zelf het contact opzochten.