In 1993 en 1998 had ik een ongeval waarbij ik hersenletsel opliep. Ik knapte niet op. In het onderzoekstraject ontdekte men HNPP, een neuropathie. Maar ergens zei een stemmetje in mijn hoofd dat daar de oorzaak niet lag. Maar waar dan wel?
Ik ging een heel lang traject in. In 2009 stelde een arts op mijn vakantieadres de diagnose: ik had B12-tekort. De arts vond het best vreemd, want ik had geen bloedarmoede. Wél een hele lange lijst met klachten zoals blaasproblemen, misselijk, krachtsverlies, spier- en zenuwpijn, niet op woorden kunnen komen en slopend moe. Inmiddels weet ik dat er geen bloedarmoede hoeft te zijn bij een tekort aan vitamine B12. Bij circa 30% van de patiënten schijnt bloedarmoede te ontbreken.
In dit blog deelt Jacqueline Postma haar ervaring met VitamineB12-tekort.
In de reacties delen lotgenoten hun eigen ervaring met vitamine B12-tekort.
Auteur Jacqueline Postma Jaar 2020 Perspectief Patiënt Publicatie type Blogs Thema Lotgenoten
