Als Loes weet dat ze gaat sterven vraagt ze haar kleinkinderen of ze dichter bij haar bed komen. Dan zegt Loes: “Ik ga dood… Ja dan ben ik niet meer hier en zien jullie me niet meer. Maar ik ben er nog wel hoor. Als jullie aan me denken, _dan blaas ik zachtjes in je oor_ “.
En nu ligt er een boek over Loes met deze ondertitel. Via ingesproken berichten in een groepsapp met dierbaren deelt Loes tijdens haar ziekte heel openhartig haar belevenissen. Een verhaal vol emoties, humor, moed en wijsheid dat grote indruk maakt. Haar vriendin Joyce is zo geraakt door de manier waarop Loes omgaat met haar ziekte dat zij de ingesproken berichten begint uit te tikken. Met steun van anderen werkt Joyce dat uit tot een boek: *LUCIA* .
Het verhaalt over de weg die Loes aflegt van het omarmen van het leven – “Ik ben herstellend van kanker” – tot uiteindelijk ook het omarmen van de dood. “Mijn ziekte bracht me heel veel rijkdom. Ik had dit niet willen missen”, zegt ze. En als ze hier niet meer is hoopt ze nog wel “om het hoekie te koekeloeren”. Naar ons.
Lucia is geschreven door Joyce van der Pauw – van Breukelen, maar doorspekt met de teksten van “Lucia” (Loes) zelf en Frans, de man van Loes.
In Lucia neemt Loes de regie. Met de diagnose kanker volgt ze haar eigen pad. En deelt haar gevoelens en ervaringen via ingesproken berichten. Ze behoudt haar humor en vermogen om lol te maken. Noemt zichzelf een “held op sokken” als de dood nadert. Haar cirkel is rond.
Aandoening Kanker Auteur Joyce van der Pauw – van Breukelen: OCLC 1312678139 (link naar de bibliotheek) Perspectief Naasten Patiënt Publicatie type Boek Thema Bejegening Dood Emoties Humor Levenseinde Persoonlijke relaties Uitgever Tobi Vroegh
