Mijn Parkin(de)z)son

Mijn parkin(de)z)son geen gemakkelijke titel maar het is ook geen alledaags boek. Bij aanvang (2017) heb ik net te horen gekregen dat ik de ziekte van Parkinson heb. Een donderslag bij heldere hemel, ik was amper 56 jaar. Ik hield een dagboek bij om alles van me af te schrijven. Parkinson werd voor mij een gemeen kereltje volledig in het zwart gekleed; Meneer Parkinson mijn terrorist die mijn hersenkamer heeft ingepalmd en waartegen ik ten strijde trek met mijn leger. Mijn medicijnen worden kogels en de dokters de bevelvoerders. Hoe ik hem probeer terug te dringen en hoeveel terrein hij verovert kan je ontdekken in dit boek. Dit is een open deur dag in mijn bovenkamer waarin jij een kijkje mag nemen en meewandelen in Mijn Parkin(de)z)son.