Tril

Een audiografie

Niet echt een egodocument, een audiografie in geluiden, een autibiografie over het
ervaren van geluid. Met daarbinnen op zo’n 20 pagina’s aandacht voor de Tinnitus en
gehoorproblemen die Mike Boddé kreeg. Boek van 272 pagina’s.
Covertekst: ‘‘Mooi hè, die krekels.’ Ik zeg: ‘wat?’ ‘Die krekels, dat geluid, mooi is dat hè?’
Ik hoorde niets. ‘Wat hoor je dan?’‘Dat getsjirp van die krekeltjes, hoor je dat niet?’
Ik draaide mijn hoofd beurtelings naar links en naar rechts, in de hoop toch iets van
het geluid op te vangen: niets, maar dan ook werkelijk helemaal niets. De volkomen
oprechte stomme verbazing van mijn dochter vervulde me met schaamte. Heel gek – ik
schaamde me voor het feit dat ik de krekels niet hoorde.
Voor Mike Boddé is geluid de essentie van zijn bestaan. Geen dag gaat voorbij zonder dat
hij aandacht besteed aan muziek, lawaai of stilte. Al vanaf jonge leeftijd moet hij er
niettemin mee leven dat zijn gehoor geleidelijk aan achteruitgaat, en hij langzamerhand
slechthorend wordt. In Tril beschrijft hij zijn leven in geluiden, om zo veel mogelijk
herinneringen te behouden aan wat trillende lucht met hem kan doen. Soms het geluid
van een grote gebeurtenis, op andere momenten de klank van een schijnbaar
onbeduidend voorval. Niet alleen muziek die hem tot tranen roert, maar ook de
schreeuw van een lachmeeuw op Bonaire en het zingen van een plastic voetbal die
stuitert op straat. Tril is daarmee een autobiografie in geluiden: een ‘audiografie’.’ Boek van 272 pagina´s

Lees meer…